کشت گردو

گردو با نام عمومی WALNUT از خانواده گردوئیان (JUGLANACEAE) بوده و مهمترین جنس آن JUGLANS می باشد. گردو درختی است زیبا و سایه افکن که بعنوان درخت زینتی بکار میرود. این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد.

گلهای نر و ماده روی یک پایه قرار دارند. سنبله گلهای نر بصورت آویخته است ولی گلهای ماده آن بوضع قائم روی شاخه قرار دارد. میوه گردو، گرد و در درون مغز قرار دارد و در بین پرده های نازکی قرار گرفته است. قشری که روی مغز گردو است سبز رنگ و کمی گوشتی میباشد. درخت گردو هنگامیکه به سن بیست سالگی میرسد شروع به میوه دادن میکند و باالترین باروری خود را در سنین پنجاه سالگی دارد. از تمام قسمتهای درخت گردو استفاده طبی بعمل می آید. درختان گردو درختانی برگریز هستند با برگهای شانه ای بطول 09-09 سانتی متر، تعداد 02-2 برگچه و جوانه های آن دارای درونه حفره دار هستند. درخت گردو بیشتر به روش پیوند زدن ) پیوند اسکنه ای ، پیوند شکمی با T معکوس بدلیل وجود شیرابه( تکثیر میشود. گردو از طریق بذر هم تکثیر میشود ولی میوه هایی که بر روی پایه های بذری تولید میشوند استاندارد نبوده و ارزش صادراتی ندارد.

ریشه استوار و عمیق و نسبتا قطور است و در سال اول قطر آن بیش از 4cm و به عمق 1m رشد میکند که دارای دو سیستم ریشه محوری و ریشه فرعی و افشان میباشد. در خاکهای عمیق و بافت نرم گسترش آن زیاد است و در زمین های نامساعد و سنگالخی گسترش ریشه محدود میگردد و باعث خشک شدن درخت میشود. ژوگالنین هورمونی است که بتدریج از ریشه درخت گردو تراوش میکند که نام آن از نام علمی خود درخت گرفته شده است که این ماده شیمیایی از رشد درختان مجاور جلوگیری میکند.

ساقه درخت گردو در جوانی نسبتا زود رشد با جوانه های انتهایی درشت و پر قدرت و میان گره های نسبتا زیاد فوقانی است. معمولا جوانه های انتهایی گردو درشت و قوی بوده و در شرایط مساعد میتواند بسرعت بروید و اگر به مانعی بر نخورد و نشکند بالا میرود ولی این گسترش بینهایت نیست و تحت شرایط ارثی و درونی و شرایط محیطی در ارتفاع معینی تقسیم شده و گرزن درخت را بوجود می آورد.

برگ گردو جزء مرکب تک شاخه ای با دمبرگ بلند و بدون دندانه دار و در جوانی سبز روشن بدون کرک و دارای ترکیبات تانن و امالح آهنی می باشد. در گردو جوانه درشت، پهن و فلس دار هستند. جوانه های انتهایی دارای رشد قوی و زیاد و اندام درشت است و در انتهای ساقه اصلی یا در انتهای شاخه اصلی قرار گرفته و بصورت متورم مخروطی و بدون فلس و پوشیده از کرک است که شامل: جوانه جانبی، جوانه نابجا میباشد.

گردو جزو میوه های شفت محسوب میشود و بصورت گرد و یا نیمه گرد، کشیده تخم مرغی یا بیضی نوک باریک که مغز گردو را به دو قسمت متقارن تقسیم میکند. درشتی میوه 4 تا 6 سانتی متر و پهنای آن 0 تا 2 سانتی متر میباشد. برون بر سبز و نازک و پس از رسیدن به رنگ زرد کمرنگ در می آید. میانبر گوشتی و نسبتا ضخیم و دارای مزه تلخ و تند می باشد. درون بر میوه گردو معمولا از بافتی شاخی یا چوبی تشکیل یافته و بسیار مقاوم است. رنگ و فرم آن در ارقام متفاوت فرق دارد.